Spójność, koherencja serca i umysłu to nie relaks.

Stan koherencji różni się zarówno psychologicznie, jak i fizjologicznie od stanu osiągniętego za pomocą większości technik relaksacyjnych.

Relaks jest stanem w którym odpoczywa zarówno ciało, jak i umysł, zwykle odrywając się od procesów poznawczych i emocjonalnych. Natomiast spójność zazwyczaj polega na aktywnym zaangażowaniu pozytywnych emocji. Psychologicznie spójność jest odczuwana jako spokojny, zrównoważony, a jednocześnie pełen energii i responsywny stan, który sprzyja codziennemu funkcjonowaniu i interakcjom, w tym wykonywaniu zadań wymagających ostrości umysłu, koncentracji, rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji, a także aktywności fizycznej i koordynacja.

Warto opanować tą prostą technikę osiągania koherencji serca i umysłu i praktykować w życiu codziennym.

Wiele zmian w funkcjonowaniu organizmu, które zachodzą podczas stanu koherencji, dotyczy zmiany wzorca aktywności serca.

Serce posiada własny wewnętrzny układ nerwowy – zawierający ponad 40 000 neuronów. Ten „mały” mózg ”daje sercu zdolność do niezależnego wyczuwania, przetwarzania informacji, podejmowania decyzji, a nawet demonstrowania pewnego rodzaju uczenia się i pamięci. Badania wykazały, że serce jest gruczołem hormonalnym, wytwarzającym i wydzielającym liczne hormony i neuroprzekaźniki, które głęboko wpływają na funkcjonowanie mózgu i ciała. Wśród hormonów wytwarzanych przez serce jest oksytocyna – znana jako „hormon miłości” lub „hormon wiążący”. Badania wykazały również, że serce jest kluczowym elementem układu emocjonalnego. Serce nie tylko reaguje na emocje… sygnały generowane przez jego rytmiczną aktywność w rzeczywistości odgrywają główną rolę w określaniu jakości naszego doświadczenia emocjonalnego.

Zapraszam do korzystania z nagrania – narzędzia pomagającego osiągnąć stan koherencji serca i umysłu.

Alina/ Sol Academy